Portugal: Lagoa´s
De drie dagen die we uitkiezen om door Spanje heen naar midden Portugal door te steken zijn toevallig net drie heel erg warme dagen met overdag meer dan 35 graden in de schaduw. We delen de dag zo in dat we een uitgebreide koffiepauze inbouwen als het nog niet te warm is en dan op het warmst van de dag in de (airco van de) auto te zitten. Half de middag een lunch/diner en dan nog een paar uur door. Idee was ook om nog wat te wandelen maar daar was het veel te warm voor.
In Portugal zijn surflocaties met vlak water niet heel dik gezaaid. Bijna alles speelt zich op zee af en dan heb je een beschutte baai of lagune nodig om het surfen voor ons allebei interessant (mogelijk) te maken. En zo komen we via de Windsurf en Kite Guide Europe terecht bij Lagoa de Santo André . De camping aan de lagune is prima, de windvoorspelling belooft in de loop van de week een aantal prima surfdagen.
En toen hadden we toch een stevige inschattingsfout gemaakt. Nog een beetje brak van de reisdagen namen we een rustdag om potentiële surfspots te verkennen. De lagune zelf viel zoals we eigenlijk wel hadden verwacht af: het is een natuurgebied, je kan nauwelijks ergens te goed te water en er wordt intensief en professioneel gevist. Het schiereiland van Troia, een groot recreatiegebied, was waar we eigenlijk de lokale surfscene hadden verwacht. En die was er niet… Sterker nog het hele schiereiland is een mega resort en de stranden, zowel aan de zeekant als de rustig baai zijde, zijn vrijwel onbereikbaar als je niet in het resort verblijft. Daarnaast zien we de hele dag bij elkaar 2 kitesurfers en één windsurfer (aan de overkant van de grote baai). De dichterbij gelegen kleinschalige strandovergangen zouden prima zijn maar de zee is zo ruw met een pittige ´shorebreak´ dat dat ook afvalt.
En zo besluiten we na drie dagen al weer in te pakken en door te gaan naar het noorden waar net onder Lissabon ook een lagune is die – er is zelfs een windsurfschool – hopelijk wel gaat bevallen. Jammer genoeg moeten we dan wel verkassen op wat eigenlijk een prima surfdag had kunnen zijn.
27 mei: Lagoa de Albufeira
De beoogde camping aan de oever van de lagune bleek zoals we vaker in Spanje en Portugal eigenlijk alleen maar ingericht voor vaste staplaatsen. We zoeken een camping ietsje verderop waardoor we wel steeds met de auto moeten als we willen surfen. En de camping ligt tussen heuvels en bebouwing en daardoor is er weinig uitzicht. Maar verder is de camping prima met schoon sanitair (er zijn door de weeks ook vrijwel geen gasten…) en een heel schappelijke prijs. Wat nu opvalt in Portugal is dat campings tot nu toe een lage staplaats prijs hebben maar je wel relatief veel betaald voor extra´s als elektrisch en hier zelf 1,30 voor een warme douche. Desondanks blijven we ruim onder de 20 Euro per nacht 🙂
Surfen in de lagune was geweldig! Hier wel meer windsurfers, kiters, wingsurfers en SUPpers, lekker water, genoeg wind en behoorlijk stadiepte langs de kant. Tweede dag was het ook voor Hanneke nog genoeg wind maar viel die al snel helemaal weg (de wind dus:-) ) .
Verder minder winderige dagen nog uitstapjes gemaakt naar Kaap Espichel, Sesimbra en een dagje Lissabon. En hoewel het tot nu toe eigenlijk vrij koel is, de dag temperatuur komt nauwelijks boven de 20 graden, was die tijdens het bezoek aan Lissabon natuurlijk net ruim 30.
De komende dagen zijn niet heel erg winderig en zelfs erg koel. We gaan dus morgen op zoek naar wind en warmer weer boven Lissabon. Waarschijnlijk Lagoa de Óbidos bij Foz do Arelho.
29 mei: Lagoa Óbidos.
Gisteren aangekomen in Foz de Arelho. De windverwachting is gunstig voor een paar dagen surfen later deze week en natuurlijk ook toeschouwer spelen bij het golfsurfen op de enorme golven van het wereldberoemde Peniche. Nu is het bewolkt, 22 graden en we hebben een bijzonder-luie-dag op de Parque de Campismo Orbitur. Voor het eerste een camping die meer dan half vol bezet (het is ook weekend). En deze keer alles inclusief en zelfs warm water bij de afwasplek.
3 juni Lagoa Óbidos.
Een paar dagen geleden naar Peniche gegaan om de supergolven te aanschouwen. Dat was een tegenvaller: Het water was rustig en zo plat als een pannenkoek 🙂 De kust van het schiereiland zelf is wel heel ruig en het bezoek zeker waard. In het heldere water hele schollen met duizenden sardientjes gezien die heen en weer zwermden.
De afgelopen drie dagen gesurft op de Lagoa. De hier ongebruikelijke zuiden wind is erg vlagerig en trekt meestal pas laat in de middag zo ver aan dat er gesurft kan worden. Maar het varen is wel een ervaring: de lagune staat in directe verbinding met de zee en er is dus stroom en daar waar de binnenkomende zee en het water in de lagune elkaar raken ontstaan heel chaotische golven. Ook is er heel duidelijk kleurverschil. En meest opvallend, doordat de stroom en wind tegengesteld zijn kan je heel de tijd ruime wind varen zonder hoogte te verliezen.
